การประท้วง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ไบยังการนำทางไปยังการค้นหา

การประท้วง

การประท้วง (อังกฤษ: Protest) เป็นการแสดงออกด้วยการกระทำ เพื่อแสดงให้เห็นว่าคัดค้าน หรือ ไม่เห็นด้วย มีหลากหลายวิธี เช่น การ อดข้าวประท้วง การเดินประท้วง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการแสดงออกทางสังคมและการเมือง การประท้วงที่ใช้ความรุนแรงก่อให้เกิดความวุ่นวายจะกลายเป็น การจลาจล

รูปแบบ[แก้]

รูปแบบของการประท้วงทำได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม จัดรูปแบบได้ดังนี้ [1]

• การประท้วงในที่สาธารณะ

  • การเดินประท้วง (protest march) โดยผู้ประท้วงเดินในที่สาธาณะและชูป้ายแสดงความคิดต่างๆ

  • การจัดกลุ่มประท้วง เป็นการรวมกลุ่มเป็นจุดๆ เช่น การประท้วงหน้าโรงงาน

  • การประท้วงบนถนน (street protest) ผู้ประท้วงใช้ถนนเป็นสถานที่เพื่อแสดงความเห็นให้แก่ผู้สัญจรไปมา

  • การประท้วงด้วยการกีดขวาง (lock-downs) ผู้ประท้วงจะขัดขวางหรือกีดกันกิจกรรมของผู้ถูกประท้วงไม่ไห้ดำเนินงานต่อไปได้ รวมถึงการวางวัตถุสิ่งของเพื่อขัดขวางการสลายการชุมนุม

  • การแกล้งตาย (die-ins) เป็นความแสดงการตายโดยแกล้งนอนเป็นศพ เพื่อให้ได้รับความสนใจ

  • การแต่งเพลงประท้วง (protest song) โดยแต่งเพลงที่มีเนื้อหาในเรื่องที่เรียกร้อง ได้รับความนิยมในสังคมตะวันตก เช่นเพลงเรียกร้องเพื่อการปลดปล่อยทาส

• การประท้วงด้วยการเขียน โดยมักจะเขียนเป็นจดหมายเรียกร้องและลงชื่อผู้เข้าร่วมประท้วงต่อท้าย

• การประท้วงโดยการขัดขืน หรือ การดื้อแพ่ง เช่น

  • การนั่งกีดขวาง (sit-in)

  • การใช้คนขวางทางสัญจร (Raasta roko)

  • การเปลือยกายในที่สาธารณะ

  • การอดข้าวประท้วง

  • การเขียนข้อความบนกำแพง

  • การส่งข่าวสารที่ถูกเซ็นเซอร์

• การประท้วงด้วยการจัดค่าย เป็นการรวมกลุ่มผู้คัดค้านมาอยู่ร่วมกัน

• การประท้วงด้วยความรุนแรง

  • การจลาจล

  • การพลีชีพ

  • การปฏิวัติ เป็นการจับอาวุธสู้กับฝ่ายรัฐบาล

• การประท้วงทหาร

  • การปฏิเสธการเกณฑ์ทหาร

  • การกีดขวางการลำเลียงอาวุธ

• การประท้วงของผู้ใช้แรงงาน

  • การนัดหยุดงาน

  • การนั่งประท้วงโดยไม่เข้างาน

  • การผละงาน

  • การขีดขวางไม่ให้เข้าทำงาน

• การประท้วงของผู้บริโภค

  • การงดซื้อสินค้า

  • การกระจายข่าวปัญหาของผลิตภัณฑ์

  • การทำสินค้ามาทำลายในที่สาธารณะ